Hoe gedraagt iemand zich als je de persoon wekenlang volgt met een kleine camera? Wat gebeurt er als de geïnterviewde zich vertrouwd gaat voelen in aanwezigheid van een camjo die op de juiste momenten op de achtergrond blijft maar wel blijft registreren wat er gebeurt? Wat doet het met een mens als hij wordt gevolgd bij de meest basale dagelijkse dingen, zoals het smeren van een boterham of het voeren van de hond?
Iemand wordt dan zichzelf.

Frans Duijts wordt gevolgd door camerajournalist Arjan Hoefakker voor de documentaire ‘De Ziel Van Tiel’.
Althans, dat heb ik ondervonden nadat ik de Tielse volksheld Frans Duijts wekenlang volgde in de aanloop naar zijn eerste grote eigen concert; het Waalkadefeest in Tiel. Ik maakte voor Omroep Gelderland een documentaire met een real-life-soap-gevoel over de Tielse volkszanger. Wekenlang volgde ik Duijts op de voet. Bij hem thuis tijdens de lunch, of in de auto onderweg naar het feestterrein; Frans Duijts liet mij en mijn camera een aantal weken volledig toe in zijn leven.
Zie hier de promo over de documentaire over Frans Duijts; de Ziel van Tiel:
[yt4wp-video video_id=”ngbmMbbTiBw”]
Het is een enorme uitdaging om een uitzending te maken die 35 minuten lang blijft boeien. Je zoekt dan naar de opbouwende spanning, een ritueel of een karakteriserende eigenschap die je kunt uitsmeren in de film. Dat is andere koek dan de dagelijkse nieuwsreportages van maximaal twee minuten. Ik at met Frans en zijn gezin aan tafel, bevroeg hem tijdens het sporten, was vaak in zijn huis en zat veel bij hem in de auto. Vrijwel altijd draaide mijn DV-camera. Uren materiaal leverde het op, dat is teruggebracht tot mijn eerste documentaire; ‘De Ziel van Tiel’.
Naast dat RTL Boulevard een stukje van mijn documentaire uitzond, schreef ondermeer dagblad De Gelderlander een artikel over mijn documentaire.
Zie hier het fragment uit de documentaire dat werd uitgezonden in RTL Boulevard:
[yt4wp-video video_id=”2BadNW3AHAM”]
Maar zonder de inzet van ENG-cameramensen, een geluidsman en een prachtige vormgeving van de editor was mijn eerste documentaire nooit geworden tot wat hij is. Het Waalkadefeest registreerden we met 3 cameramensen en een geluidsman; prachtig beeld en schitterende audio. Ook kreeg ik hulp van ervaren programma-makers van het succesvolle TV Gelderland-programma Gelderse Koppen. Wat mij betreft toonde dit project ook aan dat de traditionele ENG-cameramensen en de zelf draaiende camjo elkaar niet uitsluiten, maar juist kunnen aanvullen. Allebei de manieren van filmen hebben ze zo hun voordelen, het beste van twee werelden kwam samen in deze documentaire.
Kijk hier naar mijn documentaire ‘De Ziel van Tiel’
[yt4wp-video video_id=”XTfhFhu4WoY”]
Ook maakte ik korte reportages voor TV Gelderland Nieuws in de aanloop naar het Waalkadefeest.
[yt4wp-video video_id=”wYbQJeWZZKk”]
[yt4wp-video video_id=”oamrcSavpbs”]
[yt4wp-video video_id=”PbFXra7KpCU”]
Op Radio Gelderland vertelde ik over mijn documentaire over Frans Duijts, na hem wekenlang op de voet te hebben gevolgd:
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/221141173″ params=”color=ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false” width=”100%” height=”166″ iframe=”true” /]