Een verslaggever moet met de inhoud bezig zijn, niet met de techniek. De korrel van een camjo-camera is groter, en dus de kwaliteit slechter. De kaders deugen niet, de beelden zijn vaak overbelicht en de kleurstelling ziet er niet uit. Chef Nieuwsdienst Crit Pingen van de Limburgse regionale omroep L1 heeft een duidelijke mening; de kwaliteit van camjo is vaak bagger. ,,Ik weet niet wat je mooier kunt maken als camjo, dan met een cameraman.”
De zo’n 25 verslaggevers van L1 gaan standaard op pad om samen met een cameraman een TV-verhaal te maken. Daarnaast melden ze zich regelmatig live op radio en maken ze radio-items. De eindredacteur van L1 is blij dat er op zijn nieuwsredactie geen camjo’s werken. ,,Een cameraman bij ons, die draait soms 4 onderwerpen op 1 dag. Als ik een camjo op pad stuur, dan komt hij met maar 1 onderwerp op een dag. En je maakt er geen radio bij, want ik vind dat je dan wel heel veel last op de schouders legt bij die verslaggever.”
Bij Omroep Gelderland werken (inclusief freelancers) zo’n 4 ervaren camjo’s op de nieuwsredactie. Ze maken naast hun zelfgedraaide TV-items ook radio-items en ook zij melden zich regelmatig live op radio. De druk is dan inderdaad vaak erg hoog. Daar tegenover staat dat als ze in verband met de tijd het radio-item zelf niet kunnen monteren, een radio-verslaggever de audio monteert tot een radio-item. Belangrijk daarbij is een goede overdracht van de camjo op de radio-verslaggever. Crit Pingen zet daarbij zijn vraagtekens; ,,Radio en TV door een camjo? En alle twee even goed? Ik zeg niet dat het niet kan, maar je hebt natuurlijk goede journalisten en je hebt slechte journalisten.”
Als het aan Omroep Gelderland hoofdredacteur Mark Snijders ligt, wordt het aantal camjo’s eind dit jaar uitgebereid naar 14 camjo’s. Zij moeten kunnen draaien op het niveau van de beste camjo’s van de nieuwsredactie. Op die manier wil hij zorgen dat elke dag van het jaar er tenminste 1 camjo-item in het TV Gelderland Nieuws zit. Camjo zal de cameraman niet vervangen, maar door de inzet van camjo’s kunnen er meer verhalen worden gemaakt.
NL-Award
Als voorbeeld van wat een camjo-item onderscheidt van een tradioneel TV-verhaal noemt Snijders de camjo-reportage van Bas Steman van Omroep Gelderland. Steman won de Gouden NL-Award met zijn camjo-reportage over de Arnhemse Lente. Een politiek verhaal dat volgens de jury op laagdrempelige en toegankelijke manier is gemaakt. Mark Snijders: ,,Ik denk dat iedereen die het heeft gezien het met me eens is en zal zeggen; ja dat is inderdaad prachtig.”
Crit Pingen noemt grappig genoeg dezelfde reportage om zijn stelling over camjo kracht bij te zetten. ,,Ik denk dat je als cameraman precies hetzelfde had kunnen draaien, maar dan veel mooier. Want ook daarin zie je scheve shots, over- en onderbelichting, de kaderering is niet goed en er zaten veel bewegende beelden in.”
Vertrouwen winnen
Dat mensen minder camera-schuw zijn als ze verschijnen voor de lens van een camjo-camera, gaat er bij Pingen niet in. ,,Ik geloof daar helemaal niets van. Ik ben ervan overtuigd dat een goede reportage waarin je dicht bij mensen wilt komen, want dat wordt vaak als argument gebruikt; je kunt veel dichter bij de mensen komen, daar geloof ik helemaal niets van. Het heeft namelijk met vertrouwen te maken. Als je een reportage moet maken in een bejaardentehuis en je hebt een uur de tijd en je komt als camjo, dan moet je gelijk opstellen en dan heb je geen tijd om die mensen eens rustig uit te leggen wat je wilt en waar je mee bezig bent. Je moet op de belichting letten, je bent meer met de techniek bezig, dan dat je een vertrouwen wint van die mensen. Maar als je als verslaggever met een cameraman daar komt, dan ga je eerst eens 20 minuten zitten kletsen met die mensen. Dan komt de cameraman er rustig bij en die gaat gewoon rustig draaien. Dat kan bijna onopgemerkt. Als je dat goed doet, dan denk ik dat je het beter doet dan als camjo.”
Kracht van de kleine camera
Het neemt niet weg dat je als camjo net zo goed vertrouwen kunt winnen. Maar wellicht bouw je in je eentje nog wel sneller een vertrouwensband op dan wanneer je als verslaggever samen met een cameraman komt. Zo vertelde Esther Bootsma al eerder in een reportage op deze website dat ze meerdermalen de kracht van de kleine camera heeft ervaren. Als camjo op de nieuwsredactie van de NOS vertelde ze over hoe ze meer dan eens vertrouwen wist te winnen bij mensen die in eerste instantie helemaal niet gefilmd wilde worden.
In deze blog beschreef ik al eerder hoe ik twee slachtoffers van een zeer zware en gewelddadige woningoverval wist over te halen hun verhaal voor mijn camera te doen. In eerste instantie wilden ze niet. Maar nadat ik hun vertrouwen had gewonnen, mocht ik toch mijn kleine camera uit de kattenbak tevoorschijn halen. Het werd de opener van het TV Gelderland Nieuws.
Wat denk jij ervan? Is de kwaliteit van camjo vaak bagger? En is het zo dat mensen makkelijker voor een camjo-camera verschijen dan voor een ENG-camera? Of heeft Crit Pingen gelijk en kun je als verslaggever met cameraman veel beter een vertrouwensband opbouwen? Reageren kan hieronder of via Twitter: @Hoefakker
Pingback: Journalistiek 2.0: een onemanshow? « The world as a global village
Wat zou meer tijd/geld kosten: een journalist bijscholen naar cameraman of een cameraman bijscholen naar journalist?
Hier een reatie op de vragen van Martin.
Ik werk het meest voor Omroep Brabant en Omroep Zeeland en dan nog een paar landelijke omroepen en zie dus heel erg de verschillen tussen de regionale omroepen met veel en weinig geld.
Met overhead bedoelde ik dat ze heel veel managementfuncties creëren, maar dat er op de werkvloer heel erg wordt ingekrompen, juist daar waar het product wordt gemaakt.
Maar over die andere overhead gesproken, ik zie dat veel regionale omroepen (ik zeg niet alle) de meest prachtige panden bezitten, apparatuur hebben waar ze in Hilversum nog niet aan kunnen tippen en een wagenpark hebben waar menig autobedrijf jaloers op is.
En dan willen ze professionele televisie gaan maken, blijkt het geld op te zijn om vakbekwame mensen in te zetten. Ik denk dat je dan eerder een fout in je budgetten en planningen hebt gemaakt in plaats van dat je te weinig geld hebt.
Even een voorbeeldje van een omroep:
Het ene jaar krijg je te horen dat ze een tekort hebben van een paar ton (bijna een miljoen!!!) en een jaar later staan ze vrolijk aan te kondigen dat ze een nieuw pand willen betrekken en tussendoor nog maar ff een wagen (SNG) hebben aangeschaft om live TV verbindingen tot stand te brengen, maar geen geld meer hebben om voldoende vakbekwame mensen in te zetten of mooie programma’s te maken. Dan klopt er toch iets niet in je begroting lijkt mij.
En inderdaad hebben ze bij de regionale nooit met belichters en lokatieproducers ed. gewerkt, dat was voor de tijd van de regionale, maar ik wilde wel ff het voorbeeld aangeven van hoe het jaren geleden ging.
Ik ben van mening dat je in zo’n korte cursustijd niet een vakbekwaam verslagever/cameraman/geluidsman kunt worden. Daar zou je dan echt wel een degelijkere opleiding voor moeten volgen vind ik.
En je kunt jezelf nog geen cameraman noemen als je je diafragma, focus, audio ed. op automatisch zet. Dan kun je elke vakantiefilmer wel een cameraman noemen.
Je kunt idd camjo items onderverdelen in goede en slechte, maar als je het gaat vergelijken met ENG items, dan zijn heel veel goede camjo itmes (lees veel, niet alle) vergelijkbaar met slechte ENG items. Nu moet ik zeggen dat je over elk item altijd wel iets kunt aanmerken als je wilt, ook over de hele goede. Iedereen heeft tenslotte zijn eigen aanpak.
Ik blijf erbij dat de kwaliteit van je programma hoog moet zijn, vooral in de tijd dat de kijker al zo verwend is met het ruime aanbod op TV en internet.
Ik ben het volledig eens met Crit Pingen, alle kritiek die hij heeft en geeft op het gebruik van camjo binnen de omroepen daar sta ik volledig achter!
Dat de heer Mark Snijders hoofdredacteur van Omroep Gld anders beweerd en ook anders denkt over het gebruik van camjo journalistiek binnen de omroepen dat mag hij vinden, alleen vind ik zijn argumenten over het gebruik van camjo op zijn zachts gezegd zeer zwak.
Het is een onzin verhaal dat je met camjo dichter bij de mensen komt, een goede cameraman-vrouw en een goede journalist weten hoe je dicht bij de mens komt.
Met een ENG camera kun je trouwens ook gepaste afstand nemen.
Hoezo een efficientie omslag, bezuinigen zul je bedoelen. het is begonnen met het zelf monteren door verslaggevers, daarmee bezuinig je op edittors dat was stap1 en stap 2 is het invoeren van camjo camera’s voor de verslaggevers, en stap 3 is een laptop voor de verslaggevers waarmee ze onderweg of op de plek kunnen monteren en tevens ook nog ff radio er bij doen, een wereldbaan is het om tegenwoordig verslaggever te zijn, ik merk het ook aan het humeur van diverse verslaggevers de laatste tijd dat ze zeer ongelukkig zijn met de huidige ontwikkelingen..
Ik vraag mij af of de mensen die het voor het zeggen hebben binnen de omroepen wel beseffen dat het nieuws het visitekaartje is van de regionale omroepen, en niet de varia en of plus programma’s! ( buiten de jaarlijkse vierdaagse reportage’s dan en nog een paar van die evenementen ) maar nieuws is nummer 1.
Het is ook vreemd dat Mark Snijders verteld dat er 1 camjo item per dag wordt meegenomen in het nieuws bij omroep Gld, moet je daarvoor dan 14 mensen opleiden?
Het verhaal klopt ook niet want in de weekends zo ook het afgelopen weekend waren er zowel op zaterdag en zondag meerdere camjo items in het nieuws. het gaat gewoon steeds een stapje verder!
Het is mij een doorn in het oog, dat die zogenaamde camjo cursussen gemiddeld 3 dagen, dat daarna de mensen op pad worden gestuurd als zogenaamde camjo-journalist.
De opleiding van een cameraman-vrouw duurt 2 a 3 jaar
Na 3 dagen kan een journalist niet kadreren, belichten, of een fatsoenlijke pan of een tilt maken, laat staan dat die zich moet bezig houden met de inhoud, cameravoering, en geluid gelijktijdig.
Met alle respect maar de meeste camjo items zijn bagger!( RTV Oost is de rampenzender voor Overijssel voor als er iets ernstigs gebeurd, maar het is nog een grotere ramp om er naar te kijken want het is bagger van de bovenste plank! kijk hun nieuws en sportprogramma eens en je broek zakt van ellende naar beneden ) en dan kunnen er misschien wel een paar tussen zitten die van zich zelf zeggen dat ze het goed kunnen camjooien maar dat zijn de woorden van camjo heren en vrouwen grotendeels zelf, en natuurlijk roepen de leidinggevende het is geweldig! het zijn de zelfde personen die je vroeger een berisping gaven als je een keer het geluid of de witbalans of belichting niet goed had. nu roepen ze tegen alles wat camjo is geweldig. ook al zijn de beelden bagger en het geluid ruk!
De mooiste HD TV worden tegenwoordig gemaakt met alles erop en er aan, de mens wil vooruit en wil steeds mooier, en wat gaan enkele regionale omroepen doen, juist ze gaan achteruit!
De kwaliteit van het nieuws gaat helaas met forse schreden achteruit, zowel inhoudelijk als technisch.
Nu hoor ik al iedereen denken die dit leest, deze kritiek is van een cameraman, nou om je uit je droom te helpen DAT KLOPT!!!
Ik heb voor mijn doen een pittige opleiding moeten volgen voor het vak cameraman waarvoor ik gekozen had vroeger, een prachtig beroep iets mooiers is er niet voor mij, helaas ondervind ik en meerdere van mijn collega’s dat het vak om zeep wordt geholpen, en dat we langzaam maar zeker aan de kant worden gezet, en dat is knap kloten als je 53 jaar bent, want wat moet je nu gaan doen?
Willem…
Even reageren op Marco.
Ik ben benieuwd bij welke regionale omroep de overhead groot is, want er wordt nog steeds flink bezuinigd. De grote omroepen hebben wel wat spek op de benen (Gelderland, Brabant) maar kleine omroepen (Drenthe, Zeeland, Noord) hebben absoluut geen grote overhead. Het houdt allemaal niet over. Knijpen is het.
Welke regionale omroep is ooit met een belichter, geluidsman en producer op stap geweest voor het nieuws? Ik ken ze niet. Maar ik hoor bij de ‘arme tak’ ( Drenthe).
Bij RTV Drenthe krijgen camjoers 14 dagen intensief cursus (op lokatie, inc.l overnachtingen, maar dit terzijde). Daana opfrisacties en doorgroei cursussen.
En nog even over kwaliteit: camjo-items zijn m.i.onder te verdelen in goed en slecht, net als ENG items.
Ten eerste mijn excusses voor mijn iets wat te snelle reactie dat deze nog niet geplaatst zou zijn.
In het buitenland zie je idd vaak mooie reportages camjo gedraaid, maar vaak zie je daar ook dat deze gewoon met een professionele ENG camera worden gedraaid.
In NL merk ik gewoon dat camjo meer een style van draaien is (minder strak gedraaid) en ook vaak wordt gebruikt om de kosten te drukken, helaas.
Ik werk voor een aantal regionale en landelijke omroepen en dan vooral op het gebied van nieuws en actualiteiten.
Wat ik heel erg merk bij de regionale omroepen is dat de overhead erg groot is en dat ze op de werkvloer heel erg inkrimpen en dus maar camjo’s inzetten. Ik vind als je televisie wilt maken, doe het dan goed als de budgetten het toelaten. Vroeger ging je op pad met een belichter, een geluidsman, cameraman en een verslaggever en soms zelfs nog een producer. Ik vind het knap dat 1 persoon dat nu allemaal te gelijk en goed kan doen.
De meeste cameramensen hebben ook een degelijke opleiding gehad. Camjo’s krijgen vaak een 4 daagse cursus. Je kunt mij dan niet wijs maken dat zij dan net zoveel van beeldcompositie, belichting en kaderering weten als een cameraman. En laten we nu eerlijk zijn, het is toch véél gezelliger 😉
Hij staat erop. Ik ben de laatste die van sensuur houd, ik vind het juist geweldig dat voor en tegenstanders hier kunnen discussieren. Punt is dat ik gisteren druk was en nog niet aan de reacties was toegekomen.. Dus je reactie staat erop.
Een beetje jammer dat je een eerlijke reactie, maar dan van een tegenstander niet plaatst.
Een nuttige stellingname. Zonder training en begeleiding gaat het snel mis met camjo items. Het is gewoon moeilijk om alles tegelijk te doen, maar het kan wel. Verder is het interessant dat in Nederland discussie over camjo’s is. Internationaal bestaat het onderscheid nauwelijks. Een cameramens is al snel camjo, en hetzelfde voor verslaggevers. Kijk onder meer naar de prachtige reportages van camjo’s op de New York Times.
Ruud Elmendorp
Video Journalist Afrika
Ik ben het helemaal eens met dhr. Crit Pingen, je wilt toch uiteindelijk voor kwaliteit gaan. De kwaliteit van tv’s en de distributie van tv-signalen worden steeds beter en dan zou je met slechtere camera’s gaan werken. Of met mensen die er niet zo goed mee om kunnen gaan als cameramensen.
Ik kan me best voorstellen dat je af en toe camjo gebruikt voor een bepaald item, omdat het daar nu eenmaal goed bij past, maar niet voor 70% of meer van je uitzending. Vaak zie je verslaggevers bepakt en bezakt op pad gaan met een camjo-camera, statief, radio recorder en nog een set om live op de radio te kunnen komen. En dan wil je nog kwaliteit kunnen leveren. Vaak zie je dat die camjoverslagevers eerst een interview doen voor de radio en dan nog voor de televisie en vaak merk je dan dat ze belangrijke vragen vergeten.
En ik weet niet of de verslaggever van dit filmpje ook zelf de edit heeft gedaan, want dan moet ie toch nog maar eens ff goed naar het geluid luisteren. Het setnoise staat op een bepaalde plaats namelijk alleen op rechts. luister maar eens op ongeveer 5.26min. En dan hebben we het nog niet over het beeld gehad. Dhr. Pingen is overbelicht in zijn gezicht aan de rechterkant en bij het interview met Mark Snijders had er wel een klein lampje op hem mogen staan, al was het maar een cameralampje.
Vaak lijkt het wel als iets camjo gedraaid is dat het beeld en het geluid slecht mogen (moeten) zijn.
En waarom zou L1 camjo moeten gaan draaien als ze nog gewoon een cameraploeg mee kunnen sturen. Dan ben je volgens mij alleen met inhoud bezig en niet met kwaliteit!
Nu spreek ik wel als cameraman, maar ik zou benieuwd zijn hoe verslaggevers zouden reageren als alle cameramensen zelf de vragen zouden gaan stellen. Ik denk dat ze dan ook zouden roepen dat er van de inhoud niets klopt of dat ze de vragen anders hadden gesteld.
Maar je zult altijd voor- en tegenstanders houden.
Pingback: “Kwaliteit van camjo is vaak bagger” | De nieuwe reporter
Mooi item. Van scheve kaders of rare belichting kan ik niets bekennen. Natuurlijk ben ik het 100% eens met de toelichting van de hoofdredacteur van Omroep Gelderland. Zoals hij het camjo toepast is het ook bedoeld voor tv. De groei van televisie staat niet stil en ik denk dat het ook voor L1 een kwestie van tijd is. Als iemand het onzin vind dat je met camjo dichterbij de persoon kan komen kent die persoon het echte camjo niet. Laat L1 eens meelopen met Omroep Gelderland. En volg het advies van Omroep Gelderland. Begin met 1 of 2 camjo’s. Neem 2 freelancers en het kost je ook maar een kleine inverstering. L1 maakt prachtige programma’s. Gebruik de camjo’s in het begin dan ook niet voor het nieuws, maar voor achtergrond programma’s. Ik hoop dat de limburgse omroep deze site gebruikt om het eens in de groep te gooien. Het kan toch niet zo zijn dat ze camjo links laten liggen?? Daarnaast zijn de kleine camera’s van sony, panasonic of canon zo uitgerust dat ze prima hd kunnen filmen! Als ook de NOS begint met camjo cursussen, nieuwsprogramma’s werken met camjo’s dan zou dat bij L1 ook niet misstaan.